24

و اما فصل مورد علاقه ی من

ماه دوس داشتنی من

یه عالمه خاطره دارم از پاییز و مهرش

دوسشون دارم

فصل خودمه

ماه پر خاطره ی خودمه 

ماهیه که دو سال پیش اوایلش توی راه دانشگاه ،صبح زود قبل از شروع کلاس، از خدا خواستم که پاییز عاشق بشم و عاشقی واقعی رو تجربه کنم... چیزی رو ازش خواستم که حتی فکرشم نمیکردم بهم جواب بده و اواخر ماه بهم نشونش داد... فصلی بود که توش لحظه لحظه تجربه کسب کردم... ریز و درشت... با شکل های متنوع... 

خیلی اتفاقا افتاد خیلی حرفا رد و بدل شد... اما گذشت و امشب 4 مهر 96 نمیدونم به خدا چی بگم...  فقط میتونم بگم شکرت که هر چی شد حکمتی توش بود... هر چی بشه هم حکمتی توشه و این که هر اتفاقی افتاده، باید میوفتاده...  

زندگی خوبه... همه چیز در گذره... هیچکس از آینده ی خودش خبر نداره اما میتونه مسیر خوبی براش بسازه... لحظه ها میان و میرن... آدما عوض میشن... خوب یا بد... ما درگیر یه سری اتفاقا و دل مشغولیا میشیم اما خدا کماکان هست... از همه چیز با خبره و به ما توی ساختن زندگیمون کمک میکنه... دوسش دارم... مهربونه... درد بی درمون نمیده... وقتی خودش ما رو توی مسیری یا انتخابی میذاره،  قطعاً خودشم درستش میکنه... و اونجاست که میگیم دیدی تونستم؟!  ...در اصل خدا خواست که تونستم... 

حرفام زیادن اونم از هر دری اما خوابم میااااااد... امروز هم خوب بود هم خسته کننده... 

بازم خدا رو شکر