18

وووووی خیلی وقت بود نیومده بودم اینجا

ببخشید وب عزیزم که تو رو،  مونس همیشگی واسه حرفا و درد دلامو فراموش کرده بودم

وقتایی که حالم خوبه تو رو یادمه اما وقتی داغونم همه چیزو فراموش میکنم 

راستش دلتنگ اینجا بودم

دلم میخواست زودتر بیام اما دلم نمیخواست دپ بودنمو اینجا خالی کنم. ولی بازم فهمیدم هیچ جا،  اینجا نمیشه 

کاش همه مث تو بودن. ساکت و آروم... از سر تاپاتم مهربونی میریزه اصن آدم راحته اگه هزار نفرم بیان و تو رو بخونن باز خیالم راحته و خجالت نمیکشم... 

چقد دلم گرفته... چقد غصه دارم... چقد 95 لعنتیه

چقد این لعنتی داره جون میکنه تا تموم بشه

میدونم حالا یه عده میان میگن ناراحت نباش تلقین منفی نکن و از این حرفا

اما بعضی وقتا واقعا نمیشه واقعیتو بیخیال شد. زندگی من توی سال 95 به بدترین شکل ممکنش گذشت...  اتفاقای خوبم داشت اما بدا غالب بودن...  

بعضی وقتا واقعا کم میارم از این که بخوام مدام یه سبد پر از امید حمل کنم. وقتی واقعیتا با امیدا فاصله داشته باشن این بار سنگین خسته کننده میشه و ترجیح میدی سبدتو بذاری زمین و چن ساعتی به واقعیت و زندگیت نگاه کنی بعد که سرحال شدی سبدتو برداری و ادامه بدی... منم الآن توی همون چن ساعت استراحتم. امیدوارم به زودی سبد امیدمو بردارم و تا ابد ادامه بدم... امیدوار و پر انرژی... فقط به کمک خدا نیاز دارم.... 

اووووفففففففف

امیدوارم واقعا سال 96 عالی شروع بشه و عالی ادامه پیدا کنه و عالی تر تموم بشه... خدایا خودت فقط میتونی همچین کاری بکنیاااااا

پس لطفا ما بنده هاتو چشم انتظار نذار 

کماکان به معجزه می اندیشم

خدایا معجزت آرزوست... حسرت به دلم نذاری یه وقت...!