127

هر چی عکس و پیام ازش داشتم پاک کردم

آخر دل و جرأت به خرج دادم و خودمو از بند یه سری چیزا خلاص کردم

اوفیییییییییی

آخیییییییییییییییش

خیالم راحت شد... 

سنگین بود... بار عجیبی بود.... گذاشتمش زمین... 

بعد از چهار سال و چند ماه دیگه باید این بار اضافه رو میذاشتم زمین... عاقبت شد

آدم واقعاً از یه جایی به بعد نمیتونه خودشو درگیر یه سری چیزا یا یه عده ازافراد بکنه... 

مخصوصاً وقتی اون آدما هیچ اهمیت و توجهی به طرف مقابل نمیدن... مخصوصاً وقتی اون آدما بی معرفتن... 

نمیدونم خدا با این دسته از آدما که دل میشکنن و بی معرفتی و نامردی پیشه میکنن، چه کاری میکنه ولی بازم من هر آدمی که اینجوری باشه رو فقط به خدا میسپارم.... هر کاری باهاشون خواست بکنه... من نه حوصله ی جنگ و انتقام دارم و نه حوصله ی ناراحت کردن خودمو.. 

میخوام دیگه عادی به زندگی ادامه بدم تا ایشالا وقتش برسه و اونی که باید بیادش توی زندگیم و موندگار بشه... 

ایشالا که امسال همه عشق دو طرفه ی موندگار رو تجربه کنیم و خیلی خوش و خرم به زندگی ادامه بدیم... 

الهی آمین 

با زمستان بگو چه اندیشد ؟

عمر سرما همیشه کوتاه است .

انقلاب بهار در راه است .

((اسماعیل رحیمی))