20

18 خرداد 96 

روز, خوبی نیست

کسی که دوسش داشتم ترجیح داد جدا بشه و با هم در ارتباط نباشیم

دلایلی آورد قطعا واسه خودش منطقی... 

مدام با خودم میگم شاید حکمتیه که بره و عالی بشه اوضاعش و برگرده و بعد میگم اگه منو میخواست نمیرفت یا هزارتا دلیل نمیاورد یا تلاش میکرد که به هم برسیم...

خلاصه این که حس خوبی ندارم به زندگی

نمیدونم میتونم کسی رو به جاش قبول کنم یا نه. همه جوره پاش بودم اما تلاشم بی نتیجه موند... دیگه توکل کردم به خدا... هرچی خودش بخواد میشه... و قطعا چیز بدی نمیشه...

با وجود همه ی این اتفاقا خوشحالم که عشقو تجربه کردم و چشیدم. سختیاشو خوشیاشو فهمیدم 

نمیدونم توی آینده چه اتفاقی برام میوفته نمیدونم تا کی به یادش خواهم موند و توو دلم جاشه و نمیدونم چقد اون به یادم میمونه و من توو دل و احساسش چی میشم فقط میخوام هر چی میشه عالی باشه... همین 

بعد از عید فطر قالب اینجا رو عوض میکنم 

---

بعضی انسان ها

به عده ی دیگر از انسان ها

انسان های دیگری را یادآور می شوند

آن ها که به یاد آورده اند ، غمگین اند

آن ها که یادآور شده اند ، بی خبر

آن هایی هم که در یاد آمده اند

به احتمال زیاد در شهری دور

هیچ چیز را به یاد نمی آورند

((یاشار کمال))

ترجمه‌ : سیامک تقی زاده 

پ. ن: من که فعلا غمگینم.. شما جزو کدوم یکی از این دسته ها هستین؟!