98

یکی دو هفته ای میشه که دارم در حین گرمای هوا، نسیم و بوی پاییز رو حس میکنم و میفهمم. دیگه کم مونده تا بهش برسیم. 

دقیقاً از همین هفته ای که گذشت عجیب استرس شروع شدن مدرسه ها رو داشتم. توی دوران مدرسه چه ابتدایی چه راهنمایی و چه دبیرستان، هیچوقت نگران باز شدن مدرسه نبودم. استرس درس خوندن نداشتم اما امسال عجیبه که بعد از کلی وقت دور بودن از محیط آموزشی مدرسه و دانشگاه، همچین حسی اومده سراغم. خلاصه که حال بدیه. 

دو سه روز پیش داشتم کلی نقشه میریختم که چطوری حال خودمو خوب کنم. رنگ مویی که چند سال دیگه میخوام بزنم رو انتخاب کردم، واسه آذر تا اسفند امسال قصد دارم ماهی دو تا لاک بخرم و یه عالمه خرید و نقشه های جورواجور دارم

آخ که چقدحال دلم خوب میشه این جور موقع ها... چقد خوبه که دلخوشیای کوچیک میتونن به راحتی شاد و امیدوارم کنن به زندگی.

دلخوشیای زندگیمون زیاد، حال دلمون خوش و رو به راه.... 

تو کجا مانده ای که

این روزها

بهار است اما

بهاری نیست ؟

تو کجا مانده ای

که صندلی رو به رویم

این همه خالی ست ؟

((مهدیه لطیفی))