جام جهانی موندگار

چقد زود از جام جهانی اومدیم بیرون اما واسه اولین بار بود که انقد خوب و عالی بازی میکردیم... 

خیلی زحمت کشیدن به جز سه نفر البته.... 

دم بقیشون گرم

ایشالا هر چی میخوان خدا بهشون بده... 

پنج روز از تیر گذشته

منم زندگیم روتین و کسل کننده داره پیش میره

درس میخونم تا به هدفم برسم... به خواسته ای که از دبیرستان توی مسیرش افتادم برسم و خانوادمو روو سفید کنم و قلب خودمو شاد کنم.... 

الهی که قبول بشم و موفقیت نصیبم بشه

الهی که شاد و خوشحال بشم... 

الهی که اصن یه طوری بشه دل هممون شاد بشه... 

بن بست بده... توی زندگی به طور کلی یا توی یه بعد خاصی از زندگی

الهی که این بن بستی که واسه تک تکمون رخ داره و شکل گرفته از بین بره... الهی که مسیر زندگیمون بشه آزاد راه... 

واقعاً به جز دعا کردن توی این شرایط از من برنمیاد

اما اگه کسی قدرتی داره، در کنار کمک گرفتن از خدا قدرتشو به خرج بده و وضع درست بشه... 

من فقط میتونم انرژی مثبت بفرستم که همینم باز از منفعل بودنم ناراحتم میکنه اما من شخصا راهی ندارم

امیدوارم که همه چیز درست بشه... غم و غصه ها کم... مشکلات کم... دست خدا روو سرمون... چشم خدا رومون... نعمت و برکت بباره

البته همیشه میگن از ماست که بر ماست... 

باید ببینیم کجا اشتباه رفتیم که به این روز افتادیم.... 

حس میکنم کلا قاطی پاتی همه چیز گفتم خخخخ

ولی در کل خدا هوامونو داشته باشه 

++++++++++++++++++++++++++++

آن لحظه که قلبم می‌ایستد

به تو فکر می‌‌کنم

به لحظه‌ای که خبردار می‌‌شوی

حلقه‌های اشک در چشمانت

دستی‌ که بر سینه ات می‌‌فشاری

سری که بر شانه ی معشوقت میگذاری

چشمانم را می‌‌بندم

به چشمانِ تو فکر می‌‌کنم

چشمانت را می‌‌بندی

به آخرین بار

به آخرین نگاهِ من فکر می‌‌کنی‌

برای آخرین بار صدایت می‌‌زنم

میدانم

فرسنگ‌ها دور از من

سرت را بر میگردانی

می‌ ایستی

و یک دقیقه سکوت

به احترام قلبی که بخاطرت می‌ایستد

((نیکى فیروزکوهی))