58

زندگی نفسگیر

آدمای نفس گیر تر

چرا اینطوری شده آخه؟! 

پریشب داشتم به اتفاقای اخیر سرتاسر ایران فکر میکردم و به این نتیجه رسیدم که واقعاً گرفتار عذاب الهی شدیم

دیگه عذاب الهی که شاخ و دم نداره... داره؟! گرد و خاک... دفن شدن خونه ها زیر خروار خروار خاک... بی آبی... هوای آلوده ی لبریز از دود وسایل نقلیه... بی عدالتی و بی انصافی خود مردم فارغ از حکومت... زامبی شدن این روزای ملت توی هر زمینه ی زندگی... مرام و معرفت خیلی وقته فراموش شده. بین هر کی هم که باقی مونده داره براش حس خفقان میاره... 

بعضی وقتا میگم خدایا یه سیل بفرست همه رو ببر از این سرزمین. ببر بریز توو دریا. کوچیک و بزرگ.. مرد و زن... شاید واقعاً ما ایرانیا لیاقت این دنیا و نعمتاش و فراوانیشو نداریم. تا اوضاع بدتر نشده خودت یه فکری بکن... خوب و بد هم بسوزن  به پای هم فدای سرت... هممون نیمه جون و نصف عمر شدیم... هیچی نفهمیدیم... تاوان اشتباهای یه عده رو ما دادیم ولی دیگه بیخیال ادامه ی زندگی شو... 

من به شخصه دیگه نفسم داره میگیره... 

هم وطن! اصلا خوب نیستی... اصلا دیگه صفا و مروت رو توی چهره و ذاتت نمیبینم... 

هم وطن! یا به خودت بیا یا نقاب خوبیتو بکن بنداز دور... 

هم وطن! راهو داری خیلی اشتباه میری

بسه هم وطن! دیگه حالم از دو رویی و دورنگیت به هم میخوره. از عوضی بودن و پست بودن حالم به هم میخوره... 

اگه بهت برخورده مهم نیس. دیگه مهم نیس... این همه مدت در حق تک تک آدمای جامعت داری نامردی میکنی، بی انصافی میکنی شکم خودت و خانوادتو سیرتر میکنی و به بقیه هیچ فکری نمیکنی. به این که ما همه توی یه کشوریم از یه خون و نژادیم ولی گویا نیستیم. اشتباه شده. ترجیح میدم دیگه هموطن هیچکس نباشم. هر وقت انسان شدی اسم خودتو بذار هم وطن. هر کی که هستی وداری این متنو میخونی اگه واقعاً تک تک این حرفا رو توی وجودت دیدی حتماً یه درون شناسی کامل و تذهیب روح انجام بده. ما رو با خودخواهی فردیتون به فنا ندین... 

این روزا مردم عادی دست سران مملکتو از پشت بستن. یاغی گری تا کی ؟!

بسه... به هیچ وجه نمیبخشم آدمایی که خودشون به تنهایی مسبب یه عالمه بدبختی توی ایران شدن... 

نمیبخشم و از حق خودم نمیگذرم