60

فردا روز دختره

به جز یکی از دوستای مجازیم هیچکس بهم تبریک نگفت

نه خانواده

نه... 

من خودم خیلی وقته مرام و معرفت به پای دوست و رفیقو گذاشتم کنار 

چون همیشه توی همه ی مناسبتا اول من تبریک میگفتم پیام میدادم زنگ میزدم 

اما دیگه ترجیح دادم بیخیال بشم

از کسی هم توقع ندارم... ولی خب دله دیگه... یهو میخواد

یهو میگیره از یه عده... کاری نمیشه کرد... 

یه لحظه دلم هوس صدای قطره های بارون روی کولرکرد... دیدی وقتی بارون میاد تق تق میخوره به کولر صداش از راه کولر میرسه به گوشت؟! 

آخ چقد کیف داره پاییز و زمستون و هوای بارونی

الهی من بگردم واسه این دوتا فصل خوب و دوس داشتنی

حالا بماند که خودمم پاییزی هستم و عالیه و ازاین حرفا ولی واقعاً ارزش دارن نسبت به تابستون... 

والا توی ایران واسه ما تابستون هیچی جز گرما نداره

نه میشه رفت آب بازی کرد نه تفریحات سالم داریم. بیس چاری هم باید واسه خواسته ها و شغلمون درس بخونیم و در حال مطالعه باشیم. 

خدا رو شکر ولی این زندگی نشد... حجاب و گرما و بی تفریحی و بی شغلی و دردسر... 

چی بگم والا... 

امروز کلا دل گرفته هستم... راستشو بگم؟ 

خدایا اگه سقفو یهو روو سرم آوار نمیکنی یا یهو سکته نمیندازی به جونم تا راست و حسینی بگم چمه... 

آقا زندگی که دادی از هیچ لحاظ خوب نیس... 

دستت درد نکنه زحمت کشیدی واسمون ولی واقعاً به درد نمیخوره. یعنی هرجور حساب میکنم میبینم اصن جالب نیستااااا اصن... هر چی هم خودم دست به کار میشم باز یه جای لنگی داره... باز هر چی به خودت متوسل میشم و توکل میکنم یه چیزی کمه

خودتم میدونی به جون خودم میدونی باز به نظرم داری کوتاهی میکنی... خلاصه این نشد وض وروزگار واسمون ...

خلاص... 

---

سراغ یار میگیرم

به هر کس میرسم

اما

به خود اهسته می گویم

الهی بی خبر باشد...

((وحید قزوینی))