62

بعضی وقتا متوجه نمیشم چرا آدمای بی ذوق و بی احساس هنوز زنده هستن و دارن زندگی میکنن؟ چرا نفس میکشن وقتی هیچ حسی ندارن که منتقل کنن به جهان اطراف؟ 

سر تاسر وجودشون موج منفی و سردی و بی روحی فرا گرفته

کل زندگیشونم شده ناله و نق زدن و گله کردن

حالا بماند که منم میام اینجا ناله میکنم اما واقعاً با کوچیکترین چیزا ذوق میکنم و سرحال میشم

اما یه عده حتی با بزرگترین اتفاقای زندگیشونم حال نمیکنن و خیلی عادی برخورد میکنن 

میخوان بگن ما خیلی های کلاس  تشریف داریم زندگی واسمون طبیعی پیش میره و منتظر این چیزا بودیم 

بوزینه ها! دلم میخواد فحش بدم اصن

چوب خشکای ملخی... 

حقشونه هر چی میگم... 

ایشششششش 

خدایا هر چی با ذوقه بردی 

یه مشت بی روح و کرخت باقی گذاشتی 

ما هم که حس و ذوق داریم بین اینا داریم تلف میشیم

نگاهی بنداز این پایینا... لطفاً

+++++++++++++++++++++++

شگفت‌‌انگیزیِ زندگی

با آگاهی به ناپایداری‌اش

در جرات ِتو شدن

در شجاعت ِمن شدن

در شهامت ِشادی شدن

در روح ِشوخی

در شادی ِبی پایان ِخنده

در قدرت ِتحمل ِدرد

نهفته است

((مارگوت بیکل))

ترجمه: احمد شاملو